Στη σύγχρονη κοινωνία οι νέοι δεν έχουν καθόλου ελεύθερο χρόνο για των εαυτό τους και αναφέρομαι σε ηλικίες από παιδιά του δημοτικού μην πω και του νηπιαγωγείου μέχρι τις τελευταίες τάξης του λυκείου. Αυτό συμβαίνει, διότι οι γονείς πιέζουν από πολύ μικρά τα παιδιά τους να ασχοληθούν με αμέτρητες δραστηριότητες, οι οποίες δεν τους είναι αρεστές. Κατά συνέπεια τα παιδιά προσπαθούν όλη την ημέρα να κάνουν αυτές τις δραστηριότητες, για να μην απογοητεύσουν τους γονείς τους, και το αποτέλεσμα... το βράδυ κοιμούνται πολύ κουρασμένα με μια μελαγχολική σκέψη ότι πέρασε μια ολόκληρη μέρα και δεν έκαναν τίποτα που τους ευχαριστεί.
Πιο συγκεκριμένα, οι γονείς στέλνουν από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού τα παιδιά τους στα φροντιστήρια αγγλικών και άλλων γλωσσών. Αυτό είναι μεγάλο λάθος, διότι πως απαιτούν από ένα παιδί το οποίο δεν ξέρει ακόμη τη μητρική του γλώσσα να μάθει κάποια άλλη ξένη.
Εγώ ρίχνω όλες τις ευθύνες στους γονείς οι οποίοι από την μεγάλη τους θέληση να παινευτούν για τα παιδιά τους κάνουν πράγματα ,που δεν καταλαβαίνουν ότι τα κουράζουν και μικραίνουν την ζωή τους.
